Hiç kimse pazartesi sendromundan şikayet etmesin arkadaş! İnsaoğlunun başına ne geliyosa kendi halt etmesinden geliyo! Kimyasalları icat eder, kanserden ölür, arabayı icat eder, kazada ölür, çalışmayı icat edip, stresten ölür. Pazartesi sendromu denen şey, doğada bulunan bişey değil. Bu tamamen insanın kendi yaptığı bişiyin istenmeyen yan etkisi. Neymiş efenim pazartesi sendromu olmuş da, içinden bişey yapmak gelmiyomuş, keşke pazartesi olmayaymış, haftaya bööle başlanmamalıymış, mış mış da falan filan.
Çözüm çok basit. Sadece ortadan kaldıracaksınız. Ortadan alıp yana doğru koyarsanız sorun diye bir şey kalmıyor. Sendrom denen zırvalığın ortaya çıkmasına sebep olan tek şey; haftanın yanlış yerden başlatılmasıdır. Kim hangi mantıkla haftayı pazarteside başlattı ki? Hafta Cuma akşamı bitmeli ve yeni hafta cumartesi sabahı başlamalı.
“Başlamak” diye yazınca “bitirmenin yarısıdır” diye tamamlamıyor mu hazreti gugıl? Yani, haftaya cumartesi sabahtan başlayınca, kafadan yarısını yiyosun. Pazartesiye işe geldiğinde geriye pek bişey kalmamış oluyor.
İddia ediyorum ki haftayı cumartesi sabahından başlatmak uygarlıkta ivme yaratacaktır. Bir düşünün; haftaya güzel bir hafta sonu ile başlamışsınız ve o enerjiyle pazartesi işe geliyorsunuz, işler tıkır tıkır, motivasyon yüksek, verim yüksek, fikirler açık. Her an yeni bir şey bulup çalıştığınız yere çok faydalı olabilecek moddasınız. Çalışan mutlu, işveren mutlu. İşte çok stres yapılmadığından, edindiğiniz stresi atmak için, ne kadınlar takılamayacak takı ve anlaşılmaz seramikleri yapma kursuna gidiyor ne de erkekler balina tutabilecekleri olta takımlarına servet ödeyip, avdan 1 parmak boyutunda balıkla dönüyor.
Çok mu ütopik geldi? Pazartesi sendromunu bahane edip mesainin bilmem kaç saatini kös kös oturup heba etme o zaman. Hadeee… işini yap!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder